Bir Uzun Havadır Yozgat – Yusuf Dursun

Durup durup Yozgat seni anarım,
Kartal olup Beş Çamlar’a konarım,
Anam ağlar, ben anama yanarım;

Çektiklerim yetmedi mi oğul, der;
Bu hasretlik bitmedi mi oğul, der.

Ziya’mın atını sürdüm bir zaman,
Cehrilik’te lâle derdim bir zaman,
Anamı rüyamda gördüm bir zaman;

Allı turnam ötmedi mi oğul, der;
Bu hasretlik bitmedi mi oğul, der.

Çamlığın başında bir duman oldum,
Her dem çocuk kalan bir zaman oldum,
Anamın gözünde çağlayan oldum;

Namelerim gitmedi mi oğul, der;
Bu hasretlik bitmedi mi oğul, der.

Sülün minarede ezan sesiyim,
Konakların nakış nakış süsüyüm,
Gurbet elde ben anamın yasıyım;

Orda güneş batmadı mı oğul, der;
Bu hasretlik bitmedi mi oğul, der.

Ağustos’ta balta kesmez buz oldum,
Ağ gelinde sürmelenmiş göz oldum,
Anamın dilinde acı söz oldum:

Ecel bizi tutmadı mı oğul, der;
Bu hasretlik bitmedi mi oğul, der.

Yusuf Dursun – Eğitimci Şair – Yazar